Yeni Arazilere Doğru

Yayın Tarihi

07/08/2021

Anahtar Kelimeler

İNSANDAN ÖTE, NESLİ TÜKENMEKTE OLAN HAYVANLAR, ÇIKARMA

YENİ
ARAZİLERE
DOĞRU

NEMESTUDIO ve Küratöryel Ekip

^●1 Büyük Depodaki eski yapı malzemeleri
^●2 Antik Arazilerin (Anadolu) endemik bitki ve ağaçlarını gösteren Büyük Depo'daki bir evrak¹
^●3 Antik Arazilerin (Anadolu) nesli tükenmekte olan türlerini antik inşaat malzemesi çıkarma alanlarının yanında gösteren Büyük Depo'da bulunan bir evrak²
^●4 Konteynerler
^●5 Yeni Araziler’e giden antik eserler ve insandan öteler.
^●6 Yeni Araziler’e giderken Uzunyayla Atı
^●7 Göbekli Tepe'den Yeni Araziler'e giden T şeklindeki megalitik taş sütun³
^●8 Yeni Araziler'e giden MÖ 4. yüzyılın sonlarına ait İskender Lahdi
^●9 Yeni Araziler’egiden Antik Kireçtaşı Ocakları’ndan rudist fosiller

1
Bu evrak işi, Anadolu'nun Karaçam (Pinus nigra), Meşe (Quercus), Avrupa Ayını (Fagus sylvatica), Sarıçam (Pinus sylvestris), Kızılçam (Pinus brutia) ve Ferula Mervynii (Apiaceae) gibi endemik ağaçlarının yanında; Kardelen (Galanthus trojanus), Sonchus erzincanicus Matthews (Asteraceae) ve Ana Pelemir (Caprifoliaceae) gibi endemik bitkilerini göstermektedir. Türkiye'de yetişen endemik türler; aşırı otlatma, yangın, bilinçsiz kesim, sökme, termik santraller dahil inşaat ve çıkarma faaliyetleri, şehirleşme, herbisit kullanımı ve hava kirliliği gibi çeşitli tehlikelerle karşı karşıya kalmaktadır. Bu olumsuz etkenler de endemik bitki türlerinin tükenmesi ve yeryüzünden yok olması anlamına gelmektedir.

2
Bu evrak işi, Anadolu'da inşaat malzemelerinin çıkarıldığı ve üretildiği yerler ile birlikte nesli tükenmekte olan hayvanların coğrafi bir tasvirini göstermektedir. Harita, nesli tükenmekte olan faunayı inşaat malzemelerinin çıkarım ve üretim lokasyonları ile yan yana getirerek inşaat pazarının etrafındaki maden çıkarma kültürünü gözler önüne sermeyi amaçlamaktadır. Bahsi geçen malzemelerden bazıları tuğla, seramik, boksit, mermer, asbest, kalker, plastik, bor, bakır, andezit, demir, kuvarsit, boya, kereste, cam, barit, granit, çimento, hücresel beton ve hazır betondur. Bu materyaller nesli tükenmekte olan Kızıl Geyik (Cervus elaphus), Büyük Orman Kartalı (Aquila clanga), Anadolu Leoparı (Panthera pardus tulliana), Mezgeldek (Tetrax tetrax), İspermeçet Balinası (Physeter macrocephalus), Eğirdir Yağbalığı (Pseudophoxinus handlirschi), Pamuk Balığı (Carcharias taurus), Büyük Beyaz Köpek Balığı (Carcharodon carcharias), Yeşil Deniz Kaplumbağası (Chelonia mydas), Gökçe Balığı (Alburnus akili), Sıraz Balığı (Capoeta pestai), Yılanboyun (Anhinga melanogaster), Kara Akbaba (Aegypius), Küçük Kervan Çulluğu (Numenius tenuirostris), Sürmeli Kız Kuşu (Vanellus gregarius), Sibirya Kazı (Branta ruficollis), Kelaynak (Geronticus eremita), Kısa Parmaklı Yılan Kartalı (Circaetus gallicus), Karakulak (Karakulak) , Oklukirpi (Hsytrix indica), Yaban Keçisi (Capra aegagrus aegagrus), Çizgili Sırtlan (Hyaena hyaena), Toy Kuşu (Otis tarda), Alaca Sansar (Vormela peregusna), Ceylan (Gazelle subgutturosa), Acem Alageyiği (Dama mesopotamica), Mahmuzlu Camgöz Köpek Balığı (Squalus acanthias) ve Asya Yaban Eşeği (Equus hemionus anatoliensis) ile birlikte tasvir edilmiştir.

3
Sütun, MÖ 10.000'lere tarihlenen Güneydoğu Anadolu'daki Neolitik arkeolojik sit alanında bulunan hayvan oymalarını ihtiva ediyor. Göbeklitepe, o dönemde yaşayan avcı-toplayıcı grupların törensel/ritüel bir toplanma alanı olarak kabul edilmektedir. Göbeklitepe’yi inşa eden insanlar yerleşik hayata, yani çiftçi-üretici düzenine geçmek üzere olan son avcı-toplayıcı gruplardı. Bazalt heykellerin üzerinde tasvir edilen hayvan figürleri; bölge faunasında yer alan yaban domuzu, boğa, tilki, akbaba, ördek, yılan, akrep, turna, sırtlan, ceylan, kedigil, yaban eşeği gibi hayvanları içerse de yalnızca bunlarla sınırlı değildir.

Bu evrak işi, Anadolu'nun Karaçam (Pinus nigra), Meşe (Quercus), Avrupa Ayını (Fagus sylvatica), Sarıçam (Pinus sylvestris), Kızılçam (Pinus brutia) ve Ferula Mervynii (Apiaceae) gibi endemik ağaçlarının yanında; Kardelen (Galanthus trojanus), Sonchus erzincanicus Matthews (Asteraceae) ve Ana Pelemir (Caprifoliaceae) gibi endemik bitkilerini göstermektedir. Türkiye'de yetişen endemik türler; aşırı otlatma, yangın, bilinçsiz kesim, sökme, termik santraller dahil inşaat ve çıkarma faaliyetleri, şehirleşme, herbisit kullanımı ve hava kirliliği gibi çeşitli tehlikelerle karşı karşıya kalmaktadır. Bu olumsuz etkenler de endemik bitki türlerinin tükenmesi ve yeryüzünden yok olması anlamına gelmektedir.
Bu evrak işi, Anadolu'da inşaat malzemelerinin çıkarıldığı ve üretildiği yerler ile birlikte nesli tükenmekte olan hayvanların coğrafi bir tasvirini göstermektedir. Harita, nesli tükenmekte olan faunayı inşaat malzemelerinin çıkarım ve üretim lokasyonları ile yan yana getirerek inşaat pazarının etrafındaki maden çıkarma kültürünü gözler önüne sermeyi amaçlamaktadır. Bahsi geçen malzemelerden bazıları tuğla, seramik, boksit, mermer, asbest, kalker, plastik, bor, bakır, andezit, demir, kuvarsit, boya, kereste, cam, barit, granit, çimento, hücresel beton ve hazır betondur. Bu materyaller nesli tükenmekte olan Kızıl Geyik (Cervus elaphus), Büyük Orman Kartalı (Aquila clanga), Anadolu Leoparı (Panthera pardus tulliana), Mezgeldek (Tetrax tetrax), İspermeçet Balinası (Physeter macrocephalus), Eğirdir Yağbalığı (Pseudophoxinus handlirschi), Pamuk Balığı (Carcharias taurus), Büyük Beyaz Köpek Balığı (Carcharodon carcharias), Yeşil Deniz Kaplumbağası (Chelonia mydas), Gökçe Balığı (Alburnus akili), Sıraz Balığı (Capoeta pestai), Yılanboyun (Anhinga melanogaster), Kara Akbaba (Aegypius), Küçük Kervan Çulluğu (Numenius tenuirostris), Sürmeli Kız Kuşu (Vanellus gregarius), Sibirya Kazı (Branta ruficollis), Kelaynak (Geronticus eremita), Kısa Parmaklı Yılan Kartalı (Circaetus gallicus), Karakulak (Karakulak) , Oklukirpi (Hsytrix indica), Yaban Keçisi (Capra aegagrus aegagrus), Çizgili Sırtlan (Hyaena hyaena), Toy Kuşu (Otis tarda), Alaca Sansar (Vormela peregusna), Ceylan (Gazelle subgutturosa), Acem Alageyiği (Dama mesopotamica), Mahmuzlu Camgöz Köpek Balığı (Squalus acanthias) ve Asya Yaban Eşeği (Equus hemionus anatoliensis) ile birlikte tasvir edilmiştir.
Sütun, MÖ 10.000'lere tarihlenen Güneydoğu Anadolu'daki Neolitik arkeolojik sit alanında bulunan hayvan oymalarını ihtiva ediyor. Göbeklitepe, o dönemde yaşayan avcı-toplayıcı grupların törensel/ritüel bir toplanma alanı olarak kabul edilmektedir. Göbeklitepe’yi inşa eden insanlar yerleşik hayata, yani çiftçi-üretici düzenine geçmek üzere olan son avcı-toplayıcı gruplardı. Bazalt heykellerin üzerinde tasvir edilen hayvan figürleri; bölge faunasında yer alan yaban domuzu, boğa, tilki, akbaba, ördek, yılan, akrep, turna, sırtlan, ceylan, kedigil, yaban eşeği gibi hayvanları içerse de yalnızca bunlarla sınırlı değildir.